Koddahjal

Ég hef verið að velta því fyrir mér í dag hvort koddahjal eigi að vera rómantískt eða hvort ég er bara eitthvað skrítin. Mér finnst koddahjal ekkert alltaf svo rómantísk stund heldur meira alveg mjög skemmtilegur tími þar sem hugmyndir fljúga og ímyndunaraflið dregur mann út fyrir ystu mörk alheimsins og í mörgum tilvikum er það alveg drepfyndið.
Til dæmis í gær vorum ég og Þór að velta fyrir okkur hugmyndum að nýjum búningum fyrir kvennakór, ég er sko í kvennakór. Við fórum að pæla hvernig latex myndi vera á svona frekar "breiðum" hóp kvenna (no offence) og myndi virkilega vekja athygli. Sérstaklega þó fyrir það að vera í svo þröngum göllum að það myndi sjást camel toe!!!! (Við horfðum sko á Britney Spears myndbandið um helgina þar sem hún er í rauða latexinu með alvarlega camel toe) Síðan myndi kórinn breyta nafninu sínu til þess að fylgja nýja stílnum og kalla sig Camelkór Reykjavíkur.
oj hvað það væri subbulegur kór....svona latexbollur með camel toe oooj

Fyrir ykkur sem vitið ekki hvað camel toe er....þá ætla ég ekki að útskýra það

adju og sorrý hvað ég er lélegur bloggari. Það þýðir bara að ég á líf fyrir utan vefinn, já, ég er manneskja fyrir inni í mér...bak við nördinn sem þið hin sjáið.

vista-blogga-senda blogg