Tvær litlar sögur

Ég var svo upptekin af albínóanum í gær að ég sagði ekkert frá Londondvölinni iss glötuð. Ég ætla samt aðeins að fá mér að borða og segja ykkur svo frá...

...

Hmmm var víst í sólarhring að borða hehe gleymdi að ég var í miðju bloggi.
Allavega hér kemur saga 1

Við fórum út á flugvöll og fyrsta manneskjan sem við hittum er Lilja sem bjó með Lailu og Lúlla. Hún sat í rusli fyrir framan bankan í Leifi og engin peningur á kortinu og átti eftir að færa yfir heimild eða eitthvað álíka. Við heilsuðumst og föttuðum að við vorum að fara með sama flugi...tilviljun! Við komum okkur inn í flugvél og finnum sætin okkar og erum að koma okkur fyrir. Þá kemur Lilja inn í vélina og viti menn, hún situr við hliðina á okkur...tilviljun! VIð chillum í fluginu og horfum á mynd og lesum og tíminn líður kabúmm. Þegar við komum á Stansted þá eru svona lestar sem keyra manni í flugstöðina til að sækja töskur og stöff. Við sáum að það var lest á staðnum og við hlupum inn í einn vagninn til að þurfa ekki að bíða eftir næstu. Þegar við erum komin þar inn er mér litið yfir fólkið í lestinni og viti menn, fyrsti maðurinn sem ég sé er Kalli Kapló!!!! Hversu lítill er heimurinn eiginlega? Hann er bara eins og Hlemmur segi ég. Það voru miklir fagnaðarfundir og við vorum samferða inn í bæ og hittumst svo aftur um kvöldið og skruppum á pöbbann. Takk fyrir hittinginn Kalli, þetta var sannarlega óvænt ánægja!

Saga 2 (Bíddu...er ég búin að gleyma henni strax????)

hugs og heilabrot
hugs og heilabrot
hugs og heilabrot

ahhh já bankasagan ehhhh

Sko...það kom fyrir í haust að bankakortið mitt úr bankanum hér á Spáni plús bankabókin hurfu á mjög dularfullan hátt. Ég skil ekkert í því. Ég held að það hafi farið með heim til Íslands og orðið þar eftir en einhvern veginn er ég ekki viss um afdrif þeirra. Ég vissi samt að ég hafði ekki glatað þessu neins staðar utan heimilis (á Íslandi eða Spáni) þannig að ég tilkynnti ekki hvarfið. Ég notaði svo bara kortið hans Þórs........þangað til ég týndi því líka rétt áður en við komum heim fyrir jól. Ég fékk svona desjavú til æskuáranna þegar ég var með lykla (í bláum gormi) og buddu (með strætómiðum) um hálsinn og var alltaf að týna því einhvers staðar og já vettlingunum mínum...var líka alltaf að týna þeim. Ég vissi að ég hafði ekki verið rænd og var alveg pottþétt á að þetta væri í einhverjum vösum þannig að við Þór vorum frekar róleg í tíðinni yfir þessu öllu saman og fórum bara heim og héldum jól án þess að pæla neitt í neinu.
Nú er svo komið að við erum komin út og ekki gengur að vera bankakorta og -bókar laus því númerið á kortinu er t.d aðgangur inn á netbankann hérna og þónokkrir reikningar borgast af þessum reikning. Við fórum því í bankann í fyrradag að tilkynna hvarf tveggja korta og einnar bókar.

úff

Konan, sem hefur alltaf afgreitt okkur og heldur að hún sé best í ensku, afgreiddi okkur enn og aftur. Þegar við tilkynntum að bæði kortin væru týnd horfði hún hneyksluð á okkur og apaði upp eftir okkur "BOTH CARDS ARE LOST???" og við jánkuðum. Þá hristi hún hausinn alveg stórhneiskluð og svo þegar hún spurði hvenær við hefðum týnt þeim þá sögðum við desember (sem er náttla ekki alveg satt) og hún varð ennþá hneykslaðri. Eftir það þorði ég ekki að segja frá týndu bókinni, látum það bara kyrrt liggja.
Nú var versta partinum lokið töldum við, Þá var tími til að borga reikninga sem hefði átt að greiða í greiðsluþjónustu en ekki hafði verið peningur fyrir af því að við þorðum ekki að leggja pening inn á reikninginn af því að kortin voru týnd.
Reikningarnir voru nokkrir og misháir en sá hæsti var um 200 evrur í símreikning. Já ég veit að þetta er hátt. Þetta var þegar við vorum ekki komin með adsl og svo voru nokkur símtöl heim til Íslands og svollis. Þegar "konan" sá símreikninginn þá veit ég ekki hvert hún ætlaði "200 euros!!!!! WHY SO HIGH BILL???" Maður var bara skammaður á staðnum í klessu fyrir að týna kortum, eyða of miklum peningum í símann og vera slugsi að borga reikninga. Bankaþjónusta gerist ekki persónulegri en þetta!!

já og ps. síðan hvenær hefur einhver ykkar farið í bankann já eða á pósthús að borga reikninga hallóóóóó!!! Það er svoooo nítjánhundruðníutíuogeitthvað!!!

Ég segi bara et drekk og ver glad á Íslandi yfir einfaldleika í viðskiptum þrátt fyrir að þið séuð öll á prozac og dísum vegna yfirþyrmandi stresss í Klakasamfélaginu

vista-blogga-senda blogg